جوش شیرین

جوش شیرین:

جوش شیرین یا سدیم بی‌کربنات (Sodium Bicarbonate) یک ترکیب شیمیایی با ساختار نمکی است که از واکنش بین سدیم و اسید کربنیک حاصل می‌شود. این ماده هنگام تماس با اسیدها، گاز دی‌اکسید کربن (CO₂) آزاد می‌کند که همین ویژگی آن را به عاملی مهم در فرآیندهای تخمیری، به‌ویژه در تهیه کیک و شیرینی تبدیل کرده ‌است.

جوش شیرین ماده‌ای آب‌دوست است و به‌راحتی رطوبت محیط را جذب می‌کند. همین خاصیت باعث شده تا در بسیاری از کاربردهای صنعتی و خانگی مورد توجه قرار گیرد. در صنایع غذایی، این ترکیب تحت کد  E500 شناخته می‌شود و به‌عنوان عامل پف‌دهنده در تهیه محصولات پختنی نقش کلیدی دارد.

ویژگی‌های سدیم بی‌کربنات (جوش شیرین)

سدیم بی‌کربنات (Sodium Bicarbonate) ترکیبی شیمیایی با فرمول NaHCO₃ است که به‌طور گسترده در مصارف خانگی، غذایی و صنعتی کاربرد دارد.

برخی از مشخصات فیزیکی و شیمیایی این ماده به شرح زیر است:

• به صورت کریستال‌های سفیدرنگ و بدون بو دیده می‌شود.
• جرم مولی آن حدود 007 گرم بر مول است.
• در دماهای بالاتر از ۵۰ درجه سانتی‌گراد تجزیه شده و به سدیم کربنات (Na₂CO₃)، آب و دی‌اکسید کربن تبدیل می‌شود.
• معمولاً در بسته‌بندی‌های ۲۵ کیلوگرمی به بازار عرضه می‌گردد.

کاربرد جوش شیرین

• این ماده یک عامل حجم دهنده است که باعث تشکیل شدن حباب گاز داخل خمیر می‌شود و در نهایت منجر به حجیم شدن خمیر و ترکیبات موجود در خمیر نان و شیرینی می‌شود.
• این ماده درصنعت پلیمرکاربردهایی به عنوان کاتالیزور و تصفیه‌کننده داشته است.
• این ماده در صنایع پزشکی و دارویی به‌کار می‌رود. به عنوان مثال؛ برای جراحی کردن دستگاه گوارش و اندوسکوپی می‌توانیم از این ترکیب با اتیلن گلیکول به عنوان یک ملین استفاده کنیم. همچنین از این ماده‌ی شیمیایی برای درمان کمبود سدیم خون نیز می‌توانیم تحت نظر پزشک به کار ببریم.
• جالب توجه است که این ترکیب منجر به بالا رفتن pH تومورهای اسیدی، بدون تأثیر بر pH بافت‌های سالم و خون می‌گردد و به همین دلیل این ماده در پیشگیری از سرطان کاربرد گسترده ای دارد.